"Mε στίχους που τσακίζουν! το νέο δημιούργημα από την Κρήτη με υπογραφή… Παπαδουλάκη – Ζερβάκη – Μπαλάφα!" (vid)

«Να σταθώ στα πόδια μου» είναι ο τίτλος του νέου τραγουδιού από τον επιτυχημένο κρητικό καλλιτέχνη Γιώργο Νικηφόρου Ζερβάκη σε συνεργασία με τον Λεωνίδα Μπαλάφα, με το video clip να φέρει την υπογραφή του κινηματογραφιστή Θοδωρή Παπαδουλάκη.

"Αλμπατρος" Σαρλ Μπωντλαίρ

Συχνά για να περάσουνε την ώρα οι ναυτικοί
άλμπατρος πιάνουνε, πουλιά μεγάλα της θαλάσσης,
που ακολουθούνε σύντροφοι, το πλοίο, νωχελικοί,
καθώς γλιστράει στου ωκεανού τις αχανείς εκτάσεις.

Το ΤΑΞΙ του μπάρμπα Γιώργη, αναπαύεται σε τόπο χλοερό...

                                                                                                                       

Τί κρίμα να μη μπορεί να μιλήσει αυτό το σαραβαλάκι...

πόσες ιστορίες ζωής, πόσες περιπέτειες θα είχαν να διηγηθούν τούτα τα παλιοσίδερα...

"Έφυγε" πριν κάτι χρόνια και ο ιδιοκτήτης του, ο μπάρμπα Γιώργης ο Πονηρός,
 έτσι ήταν το παρατσούκλι του ... κάπου εκεί πίσω από τα κυπαρίσσια βρίσκεται και αυτός  

και τώρα πια, αγναντεύουν παρέα τα όμορφα Πούλιθρα,
 αναπολώντας τα περασμένα μεγαλεία...

Λάμπης Δ. Αποστολίδης (1910 - 1978 ).

 ( Λάμπης Δ. Αποστολίδης 1910 - 1978 ).

Γεννήθηκε στό Λουτράκι της Κορινθίας. ( Εγγονός του Δημάρχου Περαχωριτών και από τους πρώτους οικιστές της Λουτρόπολης του Λουτρακίου Χαράλ. Αναγν. Αποστολίδη, πού καταγόταν από γνωστή Αρκαδική οικογένεια Αποστολόπουλου, Αγωνιστών του 1821 ).

Βίκος και Σαμαριά -Στα 10 κορυφαία φαράγγια της Ευρώπης

Ο Guardian τα χάνει ...

Μύρτος, Ελαφονήσι, Μπάλος. Τις παραλίες της Ελλάδας τις γνωρίζουν όλοι στο εξωτερικό και συχνά πολλές από αυτές, όπως οι παραπάνω, συμπεριλαμβάνονται σε λίστες με τις κορυφαίες στον κόσμο.

Εν Αθήναις.... θυμάσαι ;

Παλιά Πατήσια....

Tην Χαρούλα το βιβλιοπωλείο....το ΡΑΔΙΟ ΣΙΤΥ...που περνούσαμε από εκεί

όταν σχολάγαμε από το Η΄στην Νικοπόλεως....

Έλα μωρέ τι μου θύμισες...

Ο «αλήτης» που μεσουρανούσε στο Χόλιγουντ: Η άγνωστη πλευρά του Τσάρλι Τσάπλιν

Ενα νέο βιβλίο που κυκλοφόρησε αυτές τις ημέρες, παρουσιάζει την άγνωστη ζωή του διάσημου κωμικού Τσάρλι Τσάπλιν, με πολλές ανέκδοτες φωτογραφίες, σημειώσεις και συνεντεύξεις από το προσωπικό του αρχείο.
Πίσω από τις κάμερες, ο Τσάρλι Τσάπλιν κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες για να κρύψει τη δουλειά του από το κοινό. Δεν επέτρεπε φωτογραφίες και σπάνια άφηνε δημοσιογράφους στο πλατό, και παρόλο που ο ίδιος έγραψε μια αυτοβιογραφία, αποκάλυψε ελάχιστα για την δημιουργία των ταινιών που τον έκαναν τον διασημότερο άνθρωπο στον κόσμο.

«Kλικ» στα... ασπρόμαυρα καλοκαίρια της Ελλάδας

Αθάνατο, αγαπημένο και επίμονα λάτρης των διαχρονικών εικόνων το ελληνικό καλοκαίρι. Παρά θίν' αλός στροβιλιζόμενο, θέλει τα πελάγη να βλέπει συνέχεια. Κάθε χρόνο τα ίδια, που μοιάζουν κάθε χρόνο καινούργια. Να τρώει καρπούζι και παγωτό, να κάνει βουτιές σε μοναχικές ή κατάμεστες παραλίες, να βγαίνει με βαρκάκι στη θάλασσα για να φτάσει στην απέναντι ακτή. Και να αποδεικνύει ότι ακόμη και τότε, ακόμη και τώρα, που τα πράγματα είναι δύσκολα, δεν υπάρχει αλλού, πουθενά στον κόσμο, καλύτερο καλοκαίρι από το «δικό μας».

Ίσως δυσκολεύεστε να το πιστέψετε, όμως η ζωή έχει να μας δώσει πολύ περισσότερα πράγματα απ΄ όσα αφήνουμε τον εαυτό μας να ζήσει...

Το 1991, στα δεκαέξι του χρόνια, ο Christopher Landon έχασε τον πατέρα του, τον ηθοποιό Michael Landon. Ο Christopher μου μίλησε για την επίδραση που είχε σ’ αυτόν ο θάνατος του πατέρα του, καθώς και για τους φόβους του:

Ταξίδι στις γεύσεις της Θεσσαλονίκης

Μια πόλη (Θεσσαλονίκη) όπου η υψηλή γαστρονοµία είναι ταυτισµένη µε το καθηµερινό τραπέζι και όπου το κιµπαρλίκι και το µεράκι µαγειρεύουν στην κουζίνα.

Ικαρία: Διακοπές σε slow motion

 

Σε ένα νησί «γαλατικό» στην άκρη του Αιγαίου, όλα κυλάνε πιο αργά, πιο χαλαρά, πιο χαρούμενα. Οι Ικαριώτες, λοιπόν, ως άλλοι Γαλάτες έχουν δικούς τους νόμους και κανόνες για το 24ωρο, την εργασία, τα πανηγύρια και φυσικά τη γαστρονομία.

Από τους: Ιωάννα Σταμούλου – Ηλία Φουντούλη
Η Ικαρία είναι ένα νησί όμορφο αλλά ιδιαίτερο, απομακρυσμένο, ίσως και λίγο σκληρό. Σχεδόν πάντα φυσάει πολύ, οι περισσότερες παραλίες του έχουν βότσαλο και όχι άμμο, αλλού υπάρχει πυκνή βλάστηση κι αλλού κυριαρχεί ο βράχος και η πέτρα.

Η Ελλάδα μέσα από τα μάτια του WWF!

Σπηλιά μεσογειακής φώκιας στην Κεφαλονιά

Από τους πελεκάνους της Πρέσπας που απολαμβάνουν τα νερά της λίμνης, ως τους υγρότοπους της Κρήτης και τα απομακρυσμένα παρθένα δάση της Ροδόπης που στέκουν αιώνες ισχυροί προστάτες μας, μέχρι τα δελφίνια που παίζουν με τα κύματα, η φύση εκτυλίσσεται και μας περιβάλλει μοναδικά. Φαντάζεσαι τη ζωή χωρίς την ομορφιά της; Το WWF Ελλάς αποδεικνύει έμπρακτα την αγάπη του για τη φύση και αγωνίζεται για τη διατήρηση της για περισσότερα από 40 χρόνια. Φέτος συσπειρώνει τις δυνάμεις του με 100 ακόμα περιβαλλοντικές οργανώσεις και αγωνίζονται μαζί να προστατέψουν κεκτημένα ετών. Για να μπορούμε όλοι μαζί να απολαμβάνουμε όλα όσα απλόχερα η φύση μας προσφέρει.

Ο "μαυρόασπρος" φωτογράφος-απόγονος του μπουρλοτιέρη

.

O Λευτέρης Μιαούλης γεννήθηκε το 1958 στην Αθήνα και ασχολήθηκε με την φωτογραφία ήδη από τα πρώτα του εφηβικά χρόνια (με μια παλιά Poraroid και ένα χρέπι Lubitel2). Επαγγελματικά εργάστηκε σαν φωτογράφος ή και δημοσιογράφος σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά (π.χ. ΕΘΝΟΣ, ΙΔΑΝΙΚΟ ΣΠΙΤΙ, ΜΕΝΟΥ) και σαν free lancer δημοσίευσε θέματα αρχιτεκτονικής και διακόσμησης σε πλήθος Ελληνικών και Διεθνών περιοδικών (π.χ. ABITARE, BBC HOMES, 25 BEAUTIFUL HOMES κ.α.).
Τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται στον χώρο του διαδικτύου όντας ένας εκ των δημιουργών του ιστότοπου omorfipoli.com ο οποίος ασχολείται με την Αρχιτεκτονική, τις Τέχνες και την Διακόσμηση.

Η μεγαλύτερη διαδραστική εικόνα του κόσμου

Το Mont Blanc στην οθόνη σας με κάθε λεπτομέρεια

Την μεγαλύτερη εικόνα του κόσμου δημιούργησε μια ομάδα «τρελών» φωτογράφων: Απεικονίζει την υψηλότερη κορυφή της Ευρώπης, το Mont Blanc και είναι διαδραστική. Μπορείτε να ζουμάρετε, σε ανάλυση μέχρι 365 gigapixel και θα δείτε λεπτομέρειες που θα σας πάρουν τα μυαλά.
Σύμφωνα με την Daily Mail, αν είχε εκτυπωθεί αυτή η φωτογραφία θα καταλάμβανε ένα χώρο, όσο ένα... γήπεδο ποδοσφαίρου.

Οι ωραιότερες καλοκαιρινές αυλές της Αθήνας…

 Αφήνοντας κατά μέρος τις ημέρες που θα πάρουμε την πολυπόθητη άδεια, το υπόλοιπο καλοκαίρι, κακά τα ψέματα, θα το περάσουμε στην Αθήνα. Πάλι καλά που υπάρχουν και αυτές οι χαριτωμένες αυλές και ομορφαίνουν τις μέρες (και νύχτες) που θα ριζώσουμε στην πρωτεύουσα. Το nou-pou εντόπισε τις 14 καλύτερες για να φας, να πιεις και κυρίως, να δροσιστείς.

Τα χρυσά βουνά του Αλτάι

Τα όρη Αλτάι είναι μια οροσειρά της Ανατολικής-Κεντρικής Ασίας και βρίσκονται εκεί όπου ενώνονται η Ρωσία, η Μογγολία και το Καζακστάν κι έχουν τις πηγές τους οι ποταμοί Irtysh και Ob. 

Φωτογραφία MariaGritsai

Αλτάι σημαίνει "χρυσό βουνό" στην τουρκική και μογγολική γλώσσα. Μια απέραντη περιοχή 16.178 τετρ. χλμ. αποτελούν ένα φυσικό Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ, γνωστό ως "Τα χρυσά βουνά του Αλτάι".

Εντυπωσιακά γλυπτά από σύρμα!

Το σύρμα είναι ένα εξαιρετικά ευλύγιστο υλικό και η χρήση του ενδείκνυται για τη δημιουργία γλυπτών ακριβώς επειδή μπορεί να συστραφεί  όπως επιθυμεί ο δημιουργός. Με αυτό ως δεδομένο η γλυπτική με σύρμα δίνει πολύ ωραία αποτελέσματα και μάλιστα πολλές φορές ανατρεπτικά ως προς την επιλογή του μορίβου ή του σχεδίου. Από κοσμήματα και διακοσμητικά αντικείμενα μέχρι τεράστια γλυπτά, το σύρμα είναι το μαγικό ύλικό που χρησιμοποιείται ευρέως για τη δημιουργία μικρών έργων τέχνης. Δείτε στη συνέχεια συρμάτινα γλυπτά που ξεχώρισαν την χρονιά που πέρασε.

Κυρά Μονοβασιά μου, πέτρινο καράβι μου.

akramorea.gr

«Κυρά Μονοβασιά μου, πέτρινο καράβι μου.
Χιλιάδες οι φλόκοι σου και τα πανιά σου.
Κι όλο ασάλευτη μένεις
να με αρμενίζεις μες στην οικουμένη»

«Ἐτοῦτο τὸ τοπίο εἶναι σκληρὸ σὰν τὴν σιωπή, σφίγγει στὸν κόρφο του τὰ πυρωμένα λιθάρια, σφίγγει τὰ δόντια. Δὲν ὑπάρχει νερό. Μονάχα φῶς. Ὁ δρόμος χάνεται στὸ φῶς κι ὁ ἴσκιος τῆς μάντρας εἶναι σίδερο. Ἡ ρίζα σκοντάφτει στὸ μάρμαρο. Δὲν ὑπάρχει νερό. Ὅλοι διψᾶνε. Χρόνια τώρα. Ὅλοι μασᾶνε μιὰ μπουκιὰ οὐρανὸ πάνω ἀπὸ τὴν πίκρα τους» Γιάννης Ρίτσος
 Ἡ βυζαντινὴ καὶ ἑνετικὴ καστροπολιτεία Μονεμβασία εἶναι γνωστὴ σὰν τὸ Γιβραλτὰρ τῆς Ἑλλάδας. Τὸ «πέτρινο καράβι» τοῦ Ρίτσου στέκει καρτερικὰ στὸ νότιο - ἀνατολικὸ ἄκρο τῆς λακωνικῆς γῆς,

Όταν το ύψος προκαλεί δέος!

Αν είστε από εκείνους που φοβούνται το ύψος, οι εικόνες που ακολουθούν μια… ναυτία θα σας την προκαλέσουν. Βουνά, βράχια, απότομες πλαγιές, μεγάλα υψόμετρα, γέφυρες στο κενό, στενά περάσματα πάνω από γκρεμούς είναι μερικά μόνο από τα σημεία όπου το ύψος προκαλεί δέος αλλά και η θέα κόβει την ανάσα. Αν και οι τολμηροί άνθρωποι που πρωταγωνιστούν στις φωτογραφίες προφανώς δεν αισθάνονται καμία ζάλη. Το αντίθετο μάλιστα, το απολαμβάνουν κιόλας. Και να θυμάστε ένα πράγμα: Μην κοιτάτε κάτω!

Η Λευκάδα των χρωμάτων και ...των ποδηλάτων!

Φ Ω Τ Ο Γ Ρ Α Φ Ι Κ Ε Σ. Δ Ι Α Δ Ρ Ο Μ Ε Σ

Dina Vitzileou

Οι απίθανοι φωτογράφοι που έχουν κάνει τα πάντα για ένα κλικ

Είναι πάντα σε ετοιμότητα. Δεν διστάζουν να κάνουν ακόμα και τα πιο απίθανα και τρελά πράγματα για τα τραβήξουν την τέλεια φωτογραφία. Αυτοί είναι οι φωτογράφοι που αψήφισαν ακόμα και τη βαρύτητα για το τέλειο κλικ.

Το σούρουπο «ζωγραφίζει» τον ουρανό!

Το χρονικό διάστημα από τη δύση του ήλιου μέχρι να κυριαρχήσει το απόλυτο σκοτάδι είναι αυτό κατά το οποίο ο ουρανός αποκτά διάφορες αποχρώσεις -με κυρίαρχο χρώμα το κόκκινο- και συναρπάζει. Το λυκόφως ή αλλιώς σούρουπο είναι από τις ωραιότερες στιγμές του ουρανού όπου το ηλιοβασίλεμα σαν άλλος ζωγράφος παρουσιάζει το έργο του σε φυσικό ουράνιο καμβά. Το εντυπωσιακό ατμοσφαιρικό φαινόμενο οφείλεται στην ύπαρξη της ατμόσφαιρας, περισσότερο στη διάχυση φωτός και λιγότερο στη γήινη διάθλαση του φωτός που συμβαίνουν σε αυτήν. Φωτογράφοι ανά τον κόσμο έχουν απαθανατίσει το σούρουπο σε διάφορες εκφάνσεις του, όπως αποτυπώνεται στο φακό σε ποικίλα σημεία του κόσμου δίνοντας επιπλέον χρώμα στα τοπία…

12 συναρπαστικά φαράγγια κόβουν την ανάσα!

Τα φαράγγια είναι βαθιές χαράδρες που σχηματίζονται ανέμεσα σε βουνά ή βράχια, συνήθως απόκρημνες περιοχές και δύσβατες που αν καταφέρει κάποιος να τις εξερευνήσει το αποτέλεσμα θα τον αποζημιώσει και με το παραπάνω. Συνήθως σχηματίζονται εξαιτίας της διάβρωσης των πετρωμάτων και του εδάφους, αποτελώντας μία πό τις πιο εντυπωσιακές φυσικές διαδικασίες. Διαρρέονται αρκετές φορές από ποτάμια, τα οποία συμπληρώνουν με τη σειρά τους το εκπληκτικό σκηνικό. Πολλά από αυτάμάλιστα αποτελούν δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς στον τόπο που βρίσκονται, συγκεντρώνοντας πλήθος επισκεπτών κατά τη διάρκεια όλων των εποχών του έτους αλλά και αγαπημένα σημεία των φωτογράφων που… μάχονται για μια λήψη στους κόλπους τους. Για τους φαν και μη της περιπέτειας, λοιπόν, ιδού 12 από τα πιο συναρπαστικά φαράγγια στον κόσμο.
1. Takachiho Gorge, Ιαπωνία

Το δάκρυ του Ψηλορείτη του Νίκου Πλατύραχου σε τέσσερεις διαφορετικές ερμηνείες

"Το δάκρυ του Ψηλορείτη" από το άλμπουμ "ΟΝΕΙΡΟΓΡΑΦΙΑ"

Ξενάγηση στο μεγαλύτερο σπήλαιο στον κόσμο, στο Hang Son Doong, (βίντεο)

.Ο φωτογράφος Ryan Deboodt μάς κάνει μια συναρπαστική εναέρια ξενάγηση στο μεγαλύτερο σπήλαιο στον κόσμο, στο Hang Son Doong, που βρίσκεται στο κέντρο του Βιετνάμ. Με τη βοήθεια ενός drone ο Deboodt συνέλαβε το σπήλαιο, το μεγαλύτερο τμήμα του οποίου είναι 5 χιλιόμετρα, και μας παρουσιάζει τη μαγεία του τοπίου από ψηλά. Το σπήλαιο είναι τεράστιο και οι εικόνες που έχουμε δει κατά καιρούς δεν μπορούν να αποτυπώσουν αυτό που κατάφερε το drone του φωτογράφου…

Ψαραντώνης, κουζουλός ετών 72

Του Λουκά Χαλανδριτσάνο |
 Τον συναντήσαμε με αφορμή τις εμφανίσεις του στο Half Note. Εκτός όλων των άλλων, μας είπε και δυο μαντινάδες.

Ο Αντώνης Ξυλούρης δεν φεύγει απο την Κρήτη εκτός πια αν έχει έναν καλό λόγο για να παίξει μουσική. Τον συναντώ στο λόμπι του ξενοδοχείου του λίγο πριν ξεκινήσει τις εμφανίσεις του στο Half Note. Με αντιμετωπίζει σαν παιδί του, είναι φιλικός, ευπροσήγορος, πράος. «Άκουσα καλά πράγματα για αυτό το μαγαζί, έτσι το νιώθω θα έχουμε καλή ατμόσφαιρα», μου λέει και του ζητάω μια μαντινάδα που τον αντιπροσωπεύει αυτή τη στιγμή, θέλω να μου περιγράψει πως νιώθει με τον δικό του τρόπο. «Δεν βιάζεσαι ε;» με κοιτάει και γέρνει προς τα μπροστά ερχόμενος πιο κοντά σε μένα και πιάνοντας μου το χέρι. «Τούτος ο κόσμος ψεύτικος / δεν ξέρω για τον άλλο / αν έχει τέτοια βάσανα / αν έχει πίκρες κι άλλο», μου λέει και αμέσως μου χαρίζει άλλη μία μαντινάδα. «Ο Άδης είναι σκοτεινός / ήλιος ποτέ δεν μπαίνει / μάνα δεν γέννησε εκεί / μα ο κόσμος του πεθαίνει». Του σφίγγω κι εγώ το χέρι και αλλάζω θέμα.

Πως τα περνάτε στην Κρήτη; Παίζω μουσική για να το παλεύω. Τώρα με κάλεσαν σε μια εκδήλωση στην Λετονία για τον εθνικό τους ποιητή και θέλουν να πάω να παίξω εγώ την μουσική. Όπως έχουμε εμείς τον Κορνάρο και τον Σολωμό, για κάτι αντίστοιχο.

Αν ζούσε ο αδερφός σας ο Νίκος και έβλεπε πως τα τραγούδια του παίζονται στις πλατείες και στις συγκεντρώσεις της Αριστεράς πως θα αντιδρούσε; Θα ήταν μεγάλη του χαρά.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ τι θα έλεγε; Εσείς; Να κάμει καλό αφότου βγήκε, (γέλια) κι γω το ίδιο λέω! Να μπορέσει να κάμει κάτι καλό να δούμε τι θα απογίνουμε για να μην κλαίει ο κόσμος.Είχα πάντα την απορία, γιατί σας φωνάζουν με το πρόθεμα «Ψαρα-»… Είναι ένα παρατσούκλι, στο χωριό επειδή πολλοί έχουν το ίδιο όνομα βγάζουν παρατσούκλια για να καταλαβαινόμαστε. Στα Ανώγεια όμως δεν έχει θάλασσα και ψάρια εσας γιατί σας φωνάζουν ψαράδες; – Εεεεεεεε! Άλλο «ψάρεμα» έκανε ο παππούς μου, ήταν τρελός στην ψυχραιμία, με την καλή έννοια. Άμα η παρέα του έβλεπε Τούρκους, ψαρεύανε κανα-δυο. Έτρεχε ο παππούς έπιανε τον πρώτο Τούρκο και του έλεγε ο Μασαούτης, ο μεγαλύτερος της παρέας, «σαν τα ψάρια τους πιάνεις» και έτσι του βγήκε το «Ψαρότουρκος».
Γενικά στ’ Ανώγεια έχετε φήμη πως «ψαρεύατε» και με το παραπάνω. Μπα, στ’ Ανώγεια έχουμε μόνο αίγες και πρόβατα. Χιλιάδες απο δαύτα.
Έχω ακούσει πως έχετε έναν τρομερό παπά και ένα ζωντανό αντιφασιστικό κίνημα. Ναι, είναι πολύ ωραίος ο παπάς μας, και παρά το ότι όλοι είμαστε βοσκοί, είναι πολύ ζωντανό το χωριό. Έχουμε παράδοση στον Ψηλορείτη.
Ποιο είναι το πιο μαγικό πράγμα που σας έχει συμβεί πάνω στο βουνό; Η μορφή του. Ξέρεις πόσο όμορφα είναι τα Λευκά όρη; Έχω γυρίσει τον κόσμο όλο αλλά την ομορφιά και την ιστορία αυτής της χώρας δεν την έχω δεί πουθενά. Τα μαθαίνουμε στο εξωτερικό αυτά, εδώ δεν τα λέει κανείς.
Έχει τελικά σήμερα η νεολαία μια τάση να διατηρήσει
Τόσα παιδιά να παίζουν λύρα δεν υπήρξαν ποτέ. Ακούνε, προσανατολίζονται και βλέπουν που είναι η τέχνη και η ουσία. Όσον περνούν τα χρόνια η παράδοση είναι πάντα παρούσα παιδί μου, αυτή είναι η ουσία, αυτό είναι το θέμα. Το καλό στέκει στον χρόνο. Πως ορίζετε το καλό; Καλή μουσική, παράδοση, εικόνα, και να μπλέξεις την παράδοση με καινούργια πράγματα. Αναλόγως και ποιός είναι ο μουσικός και πως βγαίνει απο μέσα του. Απο εδώ ξεκίνησαν όλα, την Ελλάδα. Δεν τα ξέρουμε εδώ, έξω μας τα λένε στα φεστιβάλ που πάμε, δείχνουν τις ομορφιές οι τηλεοράσεις όλου του κόσμου, τα γράφουν οι Τύποι, εδώ το υπουργείο πολιτισμού δεν κάνει τίποτα. Γιατί ρε γαμώτο; Έξω όλοι οι μουσικοί έχουν συμπαραστάτες το υπουργείο πολιτισμού. Κάνουν φεστιβάλ και παίζουν όλοι δωρεάν. Να σου πω τι είπε ο παρουσιαστής στη «Συνάντηση των πέντε ηπείρων»; Και παρόμοια λένε σε όλα τα φεστιβάλ, γιατί εκεί ξέρουν την ιστορία μας και εμείς δεν την ξέρουμε. Ήταν τρείς μουσικοί απο κάθε ήπειρο, αυτό το φεστιβάλ γίνεται κάθε δυο-τρία χρόνια, είναι γερμανική παραγωγή, συνεργασία με εταιρείες. Στην Ζυρίχη έπαιξα με τον κίτρινο, στο Αμστερντάμ με τον μαύρο, στα σύνορα Γαλλίας-Ελβετίας με όλους μαζί, και είπε ο παρουσιαστής, ένας λεβέντης, Γιοακίμ τον λέγανε: «αυτή είναι η τέχνη της αρχαίας Ελλάδος, αυτή είναι κραυγή απο την Κρήτη το νησί των θεών που όλος ο κόσμος έχει να κάμει. Απο εκεί ξεκίνησαν όλα, που όταν η ανθρωπότητα ζούσε σε καλύβες οι Έλληνες είχαν στόλο, μουσική, θέατρο, μόνο οι Έλληνες! Ευτυχώς που είχαν στόλο και μας παίξαν την μουσική». Από τα πρώτα όργανα που παίχτηκαν στον κόσμο ήταν η λύρα που έπαιζε ο Ορφέας και ο Απόλλωνας, τα  τύμπανα των Κουρήτων, στο χωριό Κουρούτες πάνω στον Ψηλορείτη και τους αυλούς, οι Έλληνες μας δώσαν το φως του πολιτισμού και όσοι επισκεφτήκαν αυτή τη χώρα είδαν το φως και το μεταφέρανε». Και μετά έκανα το πρόγραμμα μου. Εδώ κάνουν πως δεν βλέπουν, ποια είναι η δουλειά του υπουργείου πολιτισμού; Πήγα μια φορά και έκανα φασαρία και το έγραψε και το Δίφωνο, καλό περιοδικό.

Τον καινούργιο Υπουργό, Νίκο Ξυδάκη, πως τον βλέπετε; Τι; Έγινε ο Ξυδάκης υπουργός βρε παιδί μου;

Όχι ο τραγουδιστής… Ίντα δουλειά κάμει αυτός;
Δημοσιογράφος. Ξυδάκης λέγεται ε; Κρητικός είναι; Δεν τα έχω διαβάσει ακόμα, να τον πάρεις τηλέφωνο θέλω να τονεδώ!
Μου είπατε πως παλιά η Ελλάδα είχε Στόλο και Τέχνη, τώρα τι έχει; Το μόνο που έχει απομείνει στην Ελλάδα είναι η Ιστορία της παιδί μου.
Ακούσατε την ιστορία του Βαγγέλη Γιακουμάκη που είναι αγνοούμενος; Στην Κρήτη δεν υπάρχει ένας κακώς νοούμενος ανδρισμός; Αυτό δεν πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή; – Έτσι είναι αλλά δεν είναι όλη η Κρήτη έτσι, αυτό έχει λιγοστέψει. Το παιδί δεν χάθηκε στην Κρήτη όμως. Ό,τι και να λέμε, είναι κρίμα…
Εκείνη την στιγμή μπήκε στο λόμπι του ξενοδοχείου ένα δημοτικό σχολείο που είχε έρθει εκδρομή στην Αθήνα. Τα πάντα ξεκίνησαν να βουϊζουν και ο Ψαραντώνης τα κοιτούσε και χαμογέλαγε. Αυτά τον κοιτούσαν με περιέργεια. «Έτσι κουζουλός ήμουν κι εγώ» μου λέει και χαμογελάει. Έχει αισίως κλείσει τα 72…
Φωτογραφίες: Άγγελος Χριστοφιλόπουλος / FOSPHOTOS
ΠΗΓΗ.    popaganda.gr

«Ψάχνονται οι νέοι με την παράδοση»!

Φέρνει την ανωγειανή κορμοστασιά του σε ένα από τα πλέον θρυλικά μαγαζιά της Αθήνας, που έχει φιλοξενήσει τα μεγαλύτερα ονόματα της τζαζ μουσικής. Στα χέρια του θα κουβαλά τη λύρα του, ενώ από το μυαλό του δεν θα φεύγει ούτε λεπτό ο Ψηλορείτης. Μιλάμε, φυσικά, για τον γίγαντα της παραδοσιακής μουσικής, τον Ψαραντώνη, ο οποίος ξεκινάει σήμερα τις εμφανίσεις του στο Half Note Jazz Club, διευκρινίζοντάς μας ότι επί σκηνής δεν του αρέσει να προγραμματίζει τίποτα, πόσο μάλλον να ακολουθεί playlist. «Θέλω μόνο να γίνομαι ένα με τους ανθρώπους. Αυθόρμητα». Αυτό είναι, άλλωστε, και το πνεύμα που διακατέχει όλες τις εμφανίσεις του από το 1982 έως και σήμερα, μένοντας πιστός στους άγραφους κανόνες που μόνος του έχει ορίσει.
Ο Ψαραντώνης, κατά κόσμον Αντώνης Ξυλούρης, μας προσκαλεί στο στέκι της οδού Τριβωνιανού σε ένα πρόγραμμα που φέρει τον τίτλο «Του κύκλου τα γυρίσματα» και αποτελεί μια περιπλάνηση στα σπουδαία κομμάτια της κρητικής μουσικής, τα οποία θα παρουσιάσει κρατώντας, φυσικά, τη λύρα του.

Η εμφάνισή του αυτή στην Αθήνα, μάλιστα, έρχεται λίγους μήνες μετά την περιπέτεια υγείας που αντιμετώπισε. Μας λέει λακωνικά ότι τώρα είναι καλά και επομένως είναι έτοιμος να επιστρέψει στην ενεργό δράση. Σε λίγο καιρό θα ταξιδέψει στη Γερμανία για να δώσει μια σειρά συναυλιών. Στο εξωτερικό, άλλωστε, τον λατρεύουν. Οταν τον είχε πρωτογνωρίσει πριν από χρόνια ο Νικ Κέιβ, ενθουσιασμένος από τους ήχους της κρητικής λύρας, αλλά και από την επιβλητική εμφάνισή του -τη σχεδόν απόκοσμη-, τον είχε προσκαλέσει να μοιραστούν τη σκηνή σε δύο μεγάλα φεστιβάλ το 2007 και το 2009.

Πώς, όμως, κατάφερε ο δεξιοτέχνης Κρητικός μουσικός να κερδίσει όλη την υφήλιο, αλλά και να μπει ακόμη και στο World's First Global Musical Instrument Museum, όπου υπάρχει μια λύρα του, αλλά και προβάλλεται συνεχώς ένα βίντεο με εκείνον; Μα καθαρά με τη μουσική του, όπως μας λέει. Οι μελωδίες από τον Ψηλορείτη, οι λεβέντικοι ήχοι που προκαλούν την ανατριχίλα σε όλους όσοι τους ακούν, έχουν κάνει, χάρη στον Ψαραντώνη, τον γύρο του κόσμου, αποδεικνύοντας ότι η παράδοση είναι μια σταθερή αξία.

«Η αλήθεια είναι ότι οι νέοι της εποχής μας ψάχνονται. Διαπιστώνω ότι η παράδοση τους συγκινεί πολύ. Ποτέ δεν είχαμε τόσους πολλούς νέους να παίζουν λύρα» μας λέει, χωρίς να κρύβει ότι το γεγονός αυτό τον χαροποιεί ιδιαίτερα. Δεν μας αποκαλύπτει τι σκέφτεται, αλλά ούτε και ποιες εικόνες τού έρχονται στο μυαλό όταν ξεκινάει να παίζει τη λύρα του και να βυθίζεται σε μια διονυσιακή ατμόσφαιρα. Κρατάει τις σκέψεις του για τον εαυτό του, υποστηρίζοντας ότι κάθε συμβουλή που του έχει δώσει ο αδερφός του, ο αξέχαστος Νίκος Ξυλούρης, για τη μουσική είναι ο οδηγός του.
*  Ο Ψαραντώνης εμφανίζεται από σήμερα στο Half Note Jazz Club (Τριβωνιανού 17, Μετς). Εως την Τρίτη 10 Μαρτίου.
Μετά την κόρη και τον λαουτιέρη του
Ο Ψαραντώνης θα βρεθεί στη σκηνή του Half Note Jazz Club έχοντας στο πλευρό του την κόρη του, Νίκη, η οποία, ως γνωστόν, τον συντροφεύει σε πολλές από τις εμφανίσεις του, αλλά και τον δεξιοτέχνη του λαούτου Γιάννη Παξιμαδάκη. Να σημειωθεί ότι πριν από λίγο καιρό έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους το ντοκιμαντέρ της Αγγελικής Αριστομενοπούλου «Μια οικογενειακή υπόθεση», που παρουσιάζει την οικογένεια των Ξυλούρηδων.
Γιώτα Βαζούρα

 Ο Ψαραντώνης σε κονσέρτο στο Άμστερνταμ

. πηγή

12 εκπληκτικές φωτογραφίες από τη χιονισμένη Κρήτη

. Το τοπίο της Κρήτης μας προσφέρει κάποιες μοναδικές στιγμές. Τώρα, με το χειμώνα να βρίσκεται στο αποκορύφωμά του, με τις κορφές των βουνών να έχουν ασπρίσει, φωτογράφοι από την Κρήτη αλλά και απο το εξωτερικό αποθανατίζουν την ομορφιά. Το μονοπάτι που περπατούν τα πρόβατα μέσα από το χιονισμένο τοπίο, οι μαγικές εικόνες από το Αποπηγάδι, αλλά και από τα Λευκά Όρη και το Οροπέδιο Λασιθίου. Τοπία που θυμίζουν μακρινές βόρειες χώρες, όπως η Ισλανδία. Βρίσκονται δίπλα μας.
Φωτογραφίες από τους Manos Papadomanolakis, Tomasz Buczyński, Chriss Zikou, Markus Bolliger, Nikos Roditakis, Haritos Bobolakis, lyrarakiswines, siganos_j, Zaxos Moraitis, Incredible Ierapetra, Marika Nygård, Nantia Psatha
 Χαρίτος Μπομπολάκης – Αποπηγάδι
 
. Χαρίτος Μπομπολάκης – Άι Γιάννης – Αποπηγάδι 

. Tomasz Buczyński – Stars 

.siganos_j – Oροπέδιο Λασιθίου 
. Νίκος Ροδιτάκης – Ψηλορείτης 

. Νάντια Ψαθά – Καταφύγιο Καλλέργη 

. Marika Nygard – Sheep in snow 

.Μάνος Περακάκης – Ιεράπετρα 

.Μάνος Παπαδομανωλάκης – Ομαλός 

.Lyrakiswines – Vineyards 

.Markus Bollger – Λευκά Όρη – Ανώπολη  

.Καιροί της Κρήτης – Δορυφορική 

.Πηγή.agonaskritis.gr καί dreamfm.gr

Ο δρόμος που δεν πήρα

.The Road Not Taken

  by Robert Frost

TWO roads diverged in a yellow wood, 
And sorry I could not travel both 
And be one traveler, long I stood 
And looked down one as far as I could 
To where it bent in the undergrowth; 

In Through The Out Door-Led Zeppelin

 In Through the Out Door είναι το όγδοο στούντιο άλμπουμ του ροκ συγκροτήματος Led Zeppelin, το οποίο κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 1979

Clarence Clemons "Big man" (1942–2011)

Saxophonist/vocalist Clarence Clemons was a member of Bruce Springsteen's backup group, the E Street Band, from 1973 to 2011. Clemons' soulful R&B stylings became a key element of the band's sound, notably on Springsteen's breakthrough hit "Born to Run" along with other singles and album tracks.

Mr. Tambourine Man

I'll Keep It With Mine

"I'll Keep It With Mine" is track-2 on the album Biograph It was written in 1964,by Bob Dylan.

Bringing It All Back Home recording sessions, January 1965.
 photo by Daniel Kramer