Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

Ξενάγηση στο μεγαλύτερο σπήλαιο στον κόσμο, στο Hang Son Doong, (βίντεο)

.Ο φωτογράφος Ryan Deboodt μάς κάνει μια συναρπαστική εναέρια ξενάγηση στο μεγαλύτερο σπήλαιο στον κόσμο, στο Hang Son Doong, που βρίσκεται στο κέντρο του Βιετνάμ. Με τη βοήθεια ενός drone ο Deboodt συνέλαβε το σπήλαιο, το μεγαλύτερο τμήμα του οποίου είναι 5 χιλιόμετρα, και μας παρουσιάζει τη μαγεία του τοπίου από ψηλά. Το σπήλαιο είναι τεράστιο και οι εικόνες που έχουμε δει κατά καιρούς δεν μπορούν να αποτυπώσουν αυτό που κατάφερε το drone του φωτογράφου…

Σάββατο 14 Μαρτίου 2015

Ψαραντώνης, κουζουλός ετών 72

Του Λουκά Χαλανδριτσάνο |
 Τον συναντήσαμε με αφορμή τις εμφανίσεις του στο Half Note. Εκτός όλων των άλλων, μας είπε και δυο μαντινάδες.


Ο Αντώνης Ξυλούρης δεν φεύγει απο την Κρήτη εκτός πια αν έχει έναν καλό λόγο για να παίξει μουσική. Τον συναντώ στο λόμπι του ξενοδοχείου του λίγο πριν ξεκινήσει τις εμφανίσεις του στο Half Note. Με αντιμετωπίζει σαν παιδί του, είναι φιλικός, ευπροσήγορος, πράος. «Άκουσα καλά πράγματα για αυτό το μαγαζί, έτσι το νιώθω θα έχουμε καλή ατμόσφαιρα», μου λέει και του ζητάω μια μαντινάδα που τον αντιπροσωπεύει αυτή τη στιγμή, θέλω να μου περιγράψει πως νιώθει με τον δικό του τρόπο. «Δεν βιάζεσαι ε;» με κοιτάει και γέρνει προς τα μπροστά ερχόμενος πιο κοντά σε μένα και πιάνοντας μου το χέρι. «Τούτος ο κόσμος ψεύτικος / δεν ξέρω για τον άλλο / αν έχει τέτοια βάσανα / αν έχει πίκρες κι άλλο», μου λέει και αμέσως μου χαρίζει άλλη μία μαντινάδα. «Ο Άδης είναι σκοτεινός / ήλιος ποτέ δεν μπαίνει / μάνα δεν γέννησε εκεί / μα ο κόσμος του πεθαίνει». Του σφίγγω κι εγώ το χέρι και αλλάζω θέμα.
Πως τα περνάτε στην Κρήτη; Παίζω μουσική για να το παλεύω. Τώρα με κάλεσαν σε μια εκδήλωση στην Λετονία για τον εθνικό τους ποιητή και θέλουν να πάω να παίξω εγώ την μουσική. Όπως έχουμε εμείς τον Κορνάρο και τον Σολωμό, για κάτι αντίστοιχο.
Αν ζούσε ο αδερφός σας ο Νίκος και έβλεπε πως τα τραγούδια του παίζονται στις πλατείες και στις συγκεντρώσεις της Αριστεράς πως θα αντιδρούσε; Θα ήταν μεγάλη του χαρά.

14AM3_9266 Για τον ΣΥΡΙΖΑ τι θα έλεγε; Εσείς; Να κάμει καλό αφότου βγήκε, (γέλια) κι γω το ίδιο λέω! Να μπορέσει να κάμει κάτι καλό να δούμε τι θα απογίνουμε για να μην κλαίει ο κόσμος.Είχα πάντα την απορία, γιατί σας φωνάζουν με το πρόθεμα «Ψαρα-»… Είναι ένα παρατσούκλι, στο χωριό επειδή πολλοί έχουν το ίδιο όνομα βγάζουν παρατσούκλια για να καταλαβαινόμαστε. Στα Ανώγεια όμως δεν έχει θάλασσα και ψάρια εσας γιατί σας φωνάζουν ψαράδες; – Εεεεεεεε! Άλλο «ψάρεμα» έκανε ο παππούς μου, ήταν τρελός στην ψυχραιμία, με την καλή έννοια. Άμα η παρέα του έβλεπε Τούρκους, ψαρεύανε κανα-δυο. Έτρεχε ο παππούς έπιανε τον πρώτο Τούρκο και του έλεγε ο Μασαούτης, ο μεγαλύτερος της παρέας, «σαν τα ψάρια τους πιάνεις» και έτσι του βγήκε το «Ψαρότουρκος».
Γενικά στ’ Ανώγεια έχετε φήμη πως «ψαρεύατε» και με το παραπάνω. Μπα, στ’ Ανώγεια έχουμε μόνο αίγες και πρόβατα. Χιλιάδες απο δαύτα.
Έχω ακούσει πως έχετε έναν τρομερό παπά και ένα ζωντανό αντιφασιστικό κίνημα. Ναι, είναι πολύ ωραίος ο παπάς μας, και παρά το ότι όλοι είμαστε βοσκοί, είναι πολύ ζωντανό το χωριό. Έχουμε παράδοση στον Ψηλορείτη.
Ποιο είναι το πιο μαγικό πράγμα που σας έχει συμβεί πάνω στο βουνό; Η μορφή του. Ξέρεις πόσο όμορφα είναι τα Λευκά όρη; Έχω γυρίσει τον κόσμο όλο αλλά την ομορφιά και την ιστορία αυτής της χώρας δεν την έχω δεί πουθενά. Τα μαθαίνουμε στο εξωτερικό αυτά, εδώ δεν τα λέει κανείς.
Έχει τελικά σήμερα η νεολαία μια τάση να διατηρήσει
Τόσα παιδιά να παίζουν λύρα δεν υπήρξαν ποτέ. Ακούνε, προσανατολίζονται και βλέπουν που είναι η τέχνη και η ουσία. Όσον περνούν τα χρόνια η παράδοση είναι πάντα παρούσα παιδί μου, αυτή είναι η ουσία, αυτό είναι το θέμα. Το καλό στέκει στον χρόνο. Πως ορίζετε το καλό; Καλή μουσική, παράδοση, εικόνα, και να μπλέξεις την παράδοση με καινούργια πράγματα. Αναλόγως και ποιός είναι ο μουσικός και πως βγαίνει απο μέσα του. Απο εδώ ξεκίνησαν όλα, την Ελλάδα. Δεν τα ξέρουμε εδώ, έξω μας τα λένε στα φεστιβάλ που πάμε, δείχνουν τις ομορφιές οι τηλεοράσεις όλου του κόσμου, τα γράφουν οι Τύποι, εδώ το υπουργείο πολιτισμού δεν κάνει τίποτα. Γιατί ρε γαμώτο; Έξω όλοι οι μουσικοί έχουν συμπαραστάτες το υπουργείο πολιτισμού. Κάνουν φεστιβάλ και παίζουν όλοι δωρεάν. Να σου πω τι είπε ο παρουσιαστής στη «Συνάντηση των πέντε ηπείρων»; Και παρόμοια λένε σε όλα τα φεστιβάλ, γιατί εκεί ξέρουν την ιστορία μας και εμείς δεν την ξέρουμε. Ήταν τρείς μουσικοί απο κάθε ήπειρο, αυτό το φεστιβάλ γίνεται κάθε δυο-τρία χρόνια, είναι γερμανική παραγωγή, συνεργασία με εταιρείες. Στην Ζυρίχη έπαιξα με τον κίτρινο, στο Αμστερντάμ με τον μαύρο, στα σύνορα Γαλλίας-Ελβετίας με όλους μαζί, και είπε ο παρουσιαστής, ένας λεβέντης, Γιοακίμ τον λέγανε: «αυτή είναι η τέχνη της αρχαίας Ελλάδος, αυτή είναι κραυγή απο την Κρήτη το νησί των θεών που όλος ο κόσμος έχει να κάμει. Απο εκεί ξεκίνησαν όλα, που όταν η ανθρωπότητα ζούσε σε καλύβες οι Έλληνες είχαν στόλο, μουσική, θέατρο, μόνο οι Έλληνες! Ευτυχώς που είχαν στόλο και μας παίξαν την μουσική». Από τα πρώτα όργανα που παίχτηκαν στον κόσμο ήταν η λύρα που έπαιζε ο Ορφέας και ο Απόλλωνας, τα  τύμπανα των Κουρήτων, στο χωριό Κουρούτες πάνω στον Ψηλορείτη και τους αυλούς, οι Έλληνες μας δώσαν το φως του πολιτισμού και όσοι επισκεφτήκαν αυτή τη χώρα είδαν το φως και το μεταφέρανε». Και μετά έκανα το πρόγραμμα μου. Εδώ κάνουν πως δεν βλέπουν, ποια είναι η δουλειά του υπουργείου πολιτισμού; Πήγα μια φορά και έκανα φασαρία και το έγραψε και το Δίφωνο, καλό περιοδικό.

14AM3_9249

Τον καινούργιο Υπουργό, Νίκο Ξυδάκη, πως τον βλέπετε; Τι; Έγινε ο Ξυδάκης υπουργός βρε παιδί μου;

Όχι ο τραγουδιστής… Ίντα δουλειά κάμει αυτός;
Δημοσιογράφος. Ξυδάκης λέγεται ε; Κρητικός είναι; Δεν τα έχω διαβάσει ακόμα, να τον πάρεις τηλέφωνο θέλω να τονεδώ!
Μου είπατε πως παλιά η Ελλάδα είχε Στόλο και Τέχνη, τώρα τι έχει; Το μόνο που έχει απομείνει στην Ελλάδα είναι η Ιστορία της παιδί μου.
Ακούσατε την ιστορία του Βαγγέλη Γιακουμάκη που είναι αγνοούμενος; Στην Κρήτη δεν υπάρχει ένας κακώς νοούμενος ανδρισμός; Αυτό δεν πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή; – Έτσι είναι αλλά δεν είναι όλη η Κρήτη έτσι, αυτό έχει λιγοστέψει. Το παιδί δεν χάθηκε στην Κρήτη όμως. Ό,τι και να λέμε, είναι κρίμα…
Εκείνη την στιγμή μπήκε στο λόμπι του ξενοδοχείου ένα δημοτικό σχολείο που είχε έρθει εκδρομή στην Αθήνα. Τα πάντα ξεκίνησαν να βουϊζουν και ο Ψαραντώνης τα κοιτούσε και χαμογέλαγε. Αυτά τον κοιτούσαν με περιέργεια. «Έτσι κουζουλός ήμουν κι εγώ» μου λέει και χαμογελάει. Έχει αισίως κλείσει τα 72…
Φωτογραφίες: Άγγελος Χριστοφιλόπουλος / FOSPHOTOS
ΠΗΓΗ.    popaganda.gr

Κυριακή 8 Μαρτίου 2015

«Ψάχνονται οι νέοι με την παράδοση»!

Φέρνει την ανωγειανή κορμοστασιά του σε ένα από τα πλέον θρυλικά μαγαζιά της Αθήνας, που έχει φιλοξενήσει τα μεγαλύτερα ονόματα της τζαζ μουσικής. Στα χέρια του θα κουβαλά τη λύρα του, ενώ από το μυαλό του δεν θα φεύγει ούτε λεπτό ο Ψηλορείτης. Μιλάμε, φυσικά, για τον γίγαντα της παραδοσιακής μουσικής, τον Ψαραντώνη, ο οποίος ξεκινάει σήμερα τις εμφανίσεις του στο Half Note Jazz Club, διευκρινίζοντάς μας ότι επί σκηνής δεν του αρέσει να προγραμματίζει τίποτα, πόσο μάλλον να ακολουθεί playlist. «Θέλω μόνο να γίνομαι ένα με τους ανθρώπους. Αυθόρμητα». Αυτό είναι, άλλωστε, και το πνεύμα που διακατέχει όλες τις εμφανίσεις του από το 1982 έως και σήμερα, μένοντας πιστός στους άγραφους κανόνες που μόνος του έχει ορίσει.
Ο Ψαραντώνης, κατά κόσμον Αντώνης Ξυλούρης, μας προσκαλεί στο στέκι της οδού Τριβωνιανού σε ένα πρόγραμμα που φέρει τον τίτλο «Του κύκλου τα γυρίσματα» και αποτελεί μια περιπλάνηση στα σπουδαία κομμάτια της κρητικής μουσικής, τα οποία θα παρουσιάσει κρατώντας, φυσικά, τη λύρα του.

Η εμφάνισή του αυτή στην Αθήνα, μάλιστα, έρχεται λίγους μήνες μετά την περιπέτεια υγείας που αντιμετώπισε. Μας λέει λακωνικά ότι τώρα είναι καλά και επομένως είναι έτοιμος να επιστρέψει στην ενεργό δράση. Σε λίγο καιρό θα ταξιδέψει στη Γερμανία για να δώσει μια σειρά συναυλιών. Στο εξωτερικό, άλλωστε, τον λατρεύουν. Οταν τον είχε πρωτογνωρίσει πριν από χρόνια ο Νικ Κέιβ, ενθουσιασμένος από τους ήχους της κρητικής λύρας, αλλά και από την επιβλητική εμφάνισή του -τη σχεδόν απόκοσμη-, τον είχε προσκαλέσει να μοιραστούν τη σκηνή σε δύο μεγάλα φεστιβάλ το 2007 και το 2009.

Πώς, όμως, κατάφερε ο δεξιοτέχνης Κρητικός μουσικός να κερδίσει όλη την υφήλιο, αλλά και να μπει ακόμη και στο World's First Global Musical Instrument Museum, όπου υπάρχει μια λύρα του, αλλά και προβάλλεται συνεχώς ένα βίντεο με εκείνον; Μα καθαρά με τη μουσική του, όπως μας λέει. Οι μελωδίες από τον Ψηλορείτη, οι λεβέντικοι ήχοι που προκαλούν την ανατριχίλα σε όλους όσοι τους ακούν, έχουν κάνει, χάρη στον Ψαραντώνη, τον γύρο του κόσμου, αποδεικνύοντας ότι η παράδοση είναι μια σταθερή αξία.

«Η αλήθεια είναι ότι οι νέοι της εποχής μας ψάχνονται. Διαπιστώνω ότι η παράδοση τους συγκινεί πολύ. Ποτέ δεν είχαμε τόσους πολλούς νέους να παίζουν λύρα» μας λέει, χωρίς να κρύβει ότι το γεγονός αυτό τον χαροποιεί ιδιαίτερα. Δεν μας αποκαλύπτει τι σκέφτεται, αλλά ούτε και ποιες εικόνες τού έρχονται στο μυαλό όταν ξεκινάει να παίζει τη λύρα του και να βυθίζεται σε μια διονυσιακή ατμόσφαιρα. Κρατάει τις σκέψεις του για τον εαυτό του, υποστηρίζοντας ότι κάθε συμβουλή που του έχει δώσει ο αδερφός του, ο αξέχαστος Νίκος Ξυλούρης, για τη μουσική είναι ο οδηγός του.

Ο Ψαραντώνης εμφανίζεται από σήμερα στο Half Note Jazz Club (Τριβωνιανού 17, Μετς). Εως την Τρίτη 10 Μαρτίου.
Μετά την κόρη και τον λαουτιέρη του
Ο Ψαραντώνης θα βρεθεί στη σκηνή του Half Note Jazz Club έχοντας στο πλευρό του την κόρη του, Νίκη, η οποία, ως γνωστόν, τον συντροφεύει σε πολλές από τις εμφανίσεις του, αλλά και τον δεξιοτέχνη του λαούτου Γιάννη Παξιμαδάκη. Να σημειωθεί ότι πριν από λίγο καιρό έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους το ντοκιμαντέρ της Αγγελικής Αριστομενοπούλου «Μια οικογενειακή υπόθεση», που παρουσιάζει την οικογένεια των Ξυλούρηδων.
Γιώτα Βαζούρα
 Ο Ψαραντώνης σε κονσέρτο στο Άμστερνταμ
. πηγή